هوالجمیل

مشق حماسه

حسین، سر داده چون بهر خدایش

خدا ریزد دو عالم را به پایش

 خدا با انبیا و اولیایش

 عزادارند در ماتمسرایش

چو باشد حضرت حق، خونبهایش

به هر مجلس بُود صاحب عزایش

***

بُود پیوسته جاری فیض یزدان

به زیر قُبه ی شاه شهیدان

ندارد هیچ جائی گرچه رُجحان

به این شش گوشه ی ایثار و احسان

ولی هرجا به پا شد خیمه‌هایش

بُود یک گوشه از صحن و سرایش

***

به هرجا هیئتی با قلب خسته

پی ذکر مصیبت، تکیه بسته

در آنجا مادر پهلو شکسته

میان سوگوارانش، نشسته

تشکر می‌کند در گریه‌هایش

ز عُشاق حسین سر جدایش

***

هزاران شعله ی نفرین و لعنت

به جمع قاتلانش تا قیامت

به نزد حق، سلام و اشک امت

بُود با منتقم ، تجدید بیعت

که باشد وارث تیغ و لوایش

و باشد خیل شیعه، جانفدایش

***

بُود هر هیئتی هرجا عزادار

زده سنگر علیه هر ستمکار

که در اردوی سقای علمدار

کند مشق حماسه، مشق ایثار

و در هیهات‌مِنَّاالذِله‌هایش

کند فریاد: حق اولیایش

***

به قربان حسین و کربلایش

که می‌سوزد دل عالم برایش

فدای عترت غم مبتلایش

که دیده بر فراز نی، نوایش

خداوندا به حق بچه‌هایش

ببخشا عاشقان با وفایش

والسلام

محمد حسین صادقی - غلام

زرقان فارس – محرم 1438 – مهر 1395